film_gibi3
1962 yılında Almanya'ya çalışmak üzere gelen Yılmaz Yaşlı, o yıllardan günümüze kadar yaşadıklarını Almanya Bülteni okurları için kronolojik olarak kaleme aldı. Almanya Treni'nden anıları okurken o yılları yaşayanların aslında nasıl büyük bir başarıya imza attıklarının da şahidi olacaksınız... O yılları yaşayanlara en derin saygı ile... Artık söz birinci kuşağın...


'FİLM GİBİ'
(1962 - 2013)
'Tam on üçü gösteriyordu
Saatlerin ibresi.
Ayrılırken Sirkeci'den
Öten trenin sesi.'

EVET...Çıkacağımız bu gurbet yolculuğunun tarihini bildiren mektup alındığında, yalnız beni ve abimi değil, tüm sevdiklerimizi de nasıl bir üzüntü ve yalnızlık içine ittiğini anlatmam imkansız.
Bugün dahi, o günleri hatırladığımda gözlerimin dolduğunu söyleyebilirim.
Gurbete gideceğim tarihin, gün gün, saat saat yaklaşması, insanın içini tarifsiz bir hüzün kaplamakla kalmıyor, bazen de ailece, sevdiklerinizle ağlamalara bırakıyor...
Beyninden, yüreğinden, ruhundan adeta birşeyler kopuyor, acı veriyor, ama insanın elinden birşey gelmiyor.
Damdan düşen Nasrettin Hoca ne güzel söylemiş... Benim halimi yalnız damdan düşen bilir. Şimdi biz gurbetçilerin, yaşadıklarını kim bilir diye sormaya ihtiyaç var mı?

12 Şubat 1962 Ayrılık günü...
Sirkeci Garı biz gurbetcileri uğurlamaya gelen Anne-Baba-Sevdikleri ile hincahınç dolu. Ben Sirkeci Garı'nın bir daha böyle bir kalabalığı yaşadığına asla inanmıyorum.
Ben ve Abim, Babamla, Abilerimle ve sevdiklerimle vedalaşırken (Annemle evde vedalaşmıştım) şunu söylemeden de edemedik. Çok doğru bir karar almışız. Sirkeci Garı'ndaki o anları Annem görmedi yaşamadı çok şükür.

FOTOĞRAFLARLA YARIM ASIR

Image
Bilmiyoruz acep ne etsek

EVET, o anda bedeninden bir şeyler kopuyor kopuyor kopuyor....

Şimdi o günleri anıp yazarken de burnumun sızladığını hissediyorum. Yüzlerce gurbetçiyi sevdiklerinden ayıracak Kara Tren'in kalkış düdüğünün acı acı çalması, yavaş yavaş Sirkeci Garı'ndan uzaklaşması. Her iki yandan dinmeyen göz yaşları, haykırışlar, ellerin, mendillerin sallanması....

İkinci ve üçüncü kuşak gurbetçileri, Babanızdan ve Annenizden o günleri anlatmalarını isterseniz, nasıl bir sessizliği ve yüzlerindeki hüznü görebileceksiniz.


NOT: Bir sonraki yazımda buluşma ümidiyle.

Sihhatinizde dikkatli, hayallerinizde sabırlı olun !


Yılmaz Yaşlı

NOT: Yazılanlar mümkün olduğunca orijinaline sadık kalınarak yayınlanmıştır.